Το Πεντελικό, ζωτικός φυσικός πόρος του Λεκανοπεδίου, κακοποιήθηκε όσο κανένα άλλο βουνό της Αττικής. Τα 4/5 της δασικής κάλυψης κάηκε επανειλημμένα, μεγάλο δε τμήμα του τοπίου ανασκάφηκε από εντατική εξόρυξη μαρμάρου. Με την διακοπή της λειτουργίας των λατομείων, οι λατομικές επιχειρήσεις άφησαν πίσω τους ένα σεληνιακό τοπίο, επικίνδυνο για τους επισκέπτες του και απωθητικό για τους θεατές του, η αποκατάσταση του οποίου συνιστά εγχείρημα μεγάλης κλίμακας.
Αν και επί του ορεινού όγκου επεκτείνονται τα όρια επτά (7) συνολικά Δήμων, εντούτοις στον Δήμο Πεντέλης ανήκουν τα ¾ της νότιας πλευράς του και τα ¾ των ανενεργών λατομείων, δηλαδή η περιοχή που υπέστη την μεγαλύτερη καταστροφή.
Με ΠΔ, που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 755 Δ/ 21-10-1988, περί Προστασίας του Πεντελικού καθορίστηκαν οι επιτρεπτές χρήσεις (ζώνες Α-Ζ) επί του ορεινού όγκου, μεταξύ αυτών δε και η εκτεταμένη ζώνη Γ (οικιστική χρήση), περιμετρικά των εγκεκριμένων σχεδίων πόλης, η οποία αποτελεί τον Δούρειο Ίππο της ανάπτυξης αυθαίρετης δόμησης και οικιστικών πιέσεων.
Η μέχρι σήμερα ασάφεια του ιδιοκτησιακού καθεστώτος διευκόλυνε την ασύστολη εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου, την οικοπεδοποίηση των περιαστικών περιοχών, λόγω έλλειψης αστυνόμευσης, την ανεξέλεγκτη απόρριψη μπάζων – ογκωδών αντικειμένων και την άσκηση μηχανοκίνητου αθλητισμού.