Ολοκληρώνεαι σήμερα η πολύ επιτυχημένη 5η Πανελλήνια Συνάντηση Μονοπατιών στο Δημαρχείο Καισαριανής .
Μια και δεν είχαμε την ευκαιρία να παρουσιάσουμε τις σχετικές δράσεις μας, παραθέτουμε τις παρακάτω σκέψεις μας για τα μονοπάτια και τις πεζοπορικές διαδρομές:
Τα μονοπάτια ήταν το οδικό δίκτυο της άλλοτε αγροτικής οικονομίας της χώρας , έχοντας την ίδια βαρύτητα με αυτή που έχει το σημερινό συγκοινωνιακό δίκτυο για την οικονομία μας. Τα μονοπάτια, όπως και οι σημερινοί δρόμοι, είτε συνέδεαν οικισμούς μεταξύ τους είτε συνέδεαν οικισμούς με παραγωγικές μονάδες (χωράφια, στάνες, ορυχεία, λατομεία, κλπ.) είτε με συγκοινωνιακούς κόμβους (λιμάνια, γεφύρια, μοναστήρια κλπ.).
Μετά από χρόνια ιδεολογικής κυριαρχίας της αστυφιλίας και παράλληλης απαξίωσης και περιφρόνησης της αγροτικής ζωής, σήμερα όλο και περισσότεροι διαπιστώνουν τις δυσμενείς επιπτώσεις της αποξένωσης του ανθρώπου από τη φύση και αναζητούν ευκαιρίες επαφής μαζί της. Η περίοδος της πανδημίας ώθησε μεγάλο τμήμα του αστικού πληθυσμού να βγει στη φύση.
Οι πεζοπορικές διαδρομές στο φυσικό περιβάλλον αποτελούν τον πιο αποτελεσματικό τρόπο επαφής του πεζοπόρου με το φυσικό περιβάλλον, σε αντίθεση με τις εποχούμενες διαδρομές, οι οποίες, πέραν της όχλησης που επιφέρουν στην πανίδα, κρατούν τον επισκέπτη σε απόσταση από την φύση.
Είναι προφανές ότι ο ρόλος των σημερινών μονοπατιών είναι κυρίως ψυχαγωγικός σε αντίθεση με τον ρόλο των ιστορικών μονοπατιών που ήταν κυρίως παραγωγικός και επικοινωνιακός,
Θα ήταν όμως αναμφίβολα πολύ πιο ενδιαφέρον και ελκυστικό, αν η προτεινόμενη στον σημερινό πεζοπόρο διαδρομή ακολουθούσε τα ίχνη ενός ιστορικού μονοπατιού.
Ενδεικτικά παραδείγματα ιστορικών μονοπατιών αποτελούν:
- Για το Πεντελικό τα μονοπάτια των λατόμων από και προς τα λατομεία καθώς και τους δρόμους μεταφοράς των μαρμάρων (με προεξάρχουσα την οδό λιθαγωγίας δια της οποίας μεταφέρθηκαν τα μάρμαρα του Παρθενώνα) και των κάρβουνων από τα καμίνια.
- Για την Πίνδο τα μονοπάτια από τα οποία διακινούνταν τα κοπάδια των βλάχων προς και από την Θεσσαλία και Αιτωλοακαρνανία, τις επονομαζόμενες βλαχόστρατες. Αναφέρω π.χ. την βλαχόστρατα Αβδέλας (στο όρος Σμόλικας) – Φαρσάλων και Χαλικίου (στο όρος Λάκμος ή Περιστέρι) – Μουργκάνι (την βορειοδυτική είσοδο της Θεσσαλικής πεδιάδας).
- Για την δυτική Μάνη το λιθόστρωτο καλντερίμι που συνέδεε την Καρδαμύλη με την Καλαμάτα
Δεν χωρά αμφιβολία ότι ο κάθε τόπος έχει τα δικά του ιστορικά μονοπάτια αλλά αν αυτά δεν ιχνηλατηθούν όσο ακόμα υπάρχουν άνθρωποι που τα έζησαν και τα περπάτησαν θα καταγράψουμε άλλη μια μεγάλη πολιτισμική απώλεια .
Το περιβαλλοντικό, φυσιολατρικό και πεζοπορικό κίνημα θα πρέπει να ενώσει τις δυνάμεις του προς αυτή την κατεύθυνση, παράλληλα με τον αγώνα κατά των αντιπεριβαλλοντικών επεμβάσεων και με σεβασμό της φέρουσας ικανότητας των περιοχών που διασχίζουν τα μονοπάτια / πεζοπορικές διαδρομές.
Τις παρουσιάσεις του διημέρου μπορείτε να δείτε εδώ.
Το πρόγραμμα της εκδήλωσης μπορείτε να δείτε εδώ